Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

Πολιτισμοί χωρίς πάνες & "επικοινωνία της αφόδευσης" ( elimination communication (EC))

Έχετε σκεφτεί πώς  εκπαιδεύονταν τα μωρά για την τουαλέτα στις ημέρες πριν από τις πάνες; Ή πώς αυτά εκπαιδεύονται ως σήμερα σε κοινωνίες που δε χρησιμοποιούν πάνες; Υπάρχει μια αυξανόμενη κοινότητα των μητέρων που χρησιμοποιούν την "βρεφική κατάρτηση τουαλέτας" (infant potty training (IPT)) με τα μωρά τους, μια μέθοδο παρόμοια με εκείνην που οι μητέρες σε όλο τον κόσμο χειρίζονται το ζήτημα της αφόδευσης των βρεφών για αιώνες.Η μέθοδος IPT μπορεί να λειτουργήσει τόσο με τα βρέφη όσο & με τα παιδιά που έχουν περπατήσει, προς την κατεύθηνση που είναι κοινά γνωστή ως "εκπαίδευση τουαλέτας". Η ιδανική εποχή για να ξεκινήσουμε είναι μεταξύ της γέννησης  & μέχρι το παιδί να αρχίσει να αποκτά κινητικότητα (δηλαδή τριγύρω στους 6 μήνες). Αλλά μπορούμε επίσης να ξεκινήσουμε και με ένα μεγαλύτερο νήπιο, τροποποιόντας κάποιες απ τις τακτικές αυτές στα μέτρα του.

Δεν υπάρχει κανένας αγγλικός όρος που να περιγράφει κατάλληλα την "βρεφική κατάρτηση τουαλέτας" συνολικά, δεδομένου ότι (α) ένα βρέφος δεν μπορεί να καθίσει στο γιο-γιο και (β) η όλη διαδικασία είναι περισσότερο ομαδική συνεργασία (με το μωρό μας) και εποικοινωνία, παρά πραγματική κατάρτιση. Με άλλα λόγια, η μέθοδος IPT έχει πραγματικά να κάνει με την επικοινωνία και την ανταπόκριση. Έχει λίγα κοινά με αυτό που καλούμε κανονικά «εκπαίδευση.» Η επικοινωνία είναι το κλειδί στη σύνδεση με το μωρό μας για τις ανάγκες του, και μερικοί χρησιμοποιούν τον όρο "επικοινωνία της αφόδευσης" (elimination communication (EC)) για να αναφερθούν στα βρέφη.
Ίσως το πιο μοναδικό χαρακτηριστικό αυτής της μεθόδου είναι ότι οι γονείς ξεκινούν με το μωρό πριν αυτό να μπορεί να καθίσει. Αντί να ξεκινούν την κλασική εκπαίδευση τουαλέτας όταν το παιδί κάνει τα πρώτα του βήματα, οι γονείς μπορούν να σκεφτούν αυτήν την εναλλακτική κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ώστε να ξεκινήσουν στις πρώτες εβδομάδες/ μήνες της ζωής του μωρού τους.

Πάνες? Ή μήπως υπάρχει κι άλλος τρόπος?

Τα βορειοαμερικανικά (& ευρωπαϊκά) μέσα ενημέρωσης και ο λαϊκός πολιτισμός είναι διαποτισμένοι από εικόνες, κείμενα και τη λαϊκή φρόνηση στην αναπόφευκτη χρήση της πάνας στα μωρά. Πραγματικά πολύ λίγη συζήτηση γίνεται για την ανάγκη για κανονικότητα στα μωρά & στα μικρά παιδιά . Αυτή η πολιτιστική αντίληψη υποστηρίζεται συνεχώς από τις διαφημίσεις, από συμβούλους γονέων & συμβουλές υγείας από τους επαγγελματίες όπως οι γιατροί, νοσοκόμες, μαίες και από την καθημερινή συζήτηση μεταξύ των γονέων στα κέντρα απασχόλησης παιδιών, στα παιδικά γήπεδα, και τους παιδικούς σταθμούς. Υπάρχουν αστείες ιστορίες με πάνες, χαριτωμένες ιστορίες για την εκπαίδευση της τουαλέτας, καθώς επίσης και ανέκδοτα για το πώς να αλλάξουν τις πάνες αποτελεσματικότερα. Υπάρχουν μυριάδες προϊόντων που δίνουν στους γονείς μια «επιλογή» στην προσέγγισή τους. Πραγματικά δεν υπάρχει κανένα θέμα για το μωρό σας. Και θεωρήται σχεδόν παράλογος όποιος τολμήσει να σκεφτεί διαφορετικά.