Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Μπορούμε να αρχίσουμε την Φυσική Υγειηνή σε μωρά 6 μηνών & μεγαλύτερα?

Από τη Laurie Boucke © 2001-2010 (μεταφράζω από τα αγγλικά)
(http://www.white-boucke.com/reviews/latestarters.html)


Αυτό το άρθρο είναι για τους γονείς που αρχίζουν την Φυσική Υγειηνή κατάρτιση νηπίων (IPT= Infant Potty Training) όταν το μωρό τους είναι 6 μήνών ή μεγαλυτερο. Πολλές οικογένειες δεν μαθαίνουν για αυτήν την μέθοδο έως ότου έχουν περάσει τα μωρά τους την πρώτη και ισχυρότερη ευκαιρία (μεταξύ γέννησης και 4-5 μηνών). Η πιο συχνή ερώτηση είναι:
ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ ΑΚΟΜΑ ΕΑΝ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 6 ΜΗΝΩΝ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ;

Οι καλές ειδήσεις είναι ότι εάν αυτή η μέθοδος συντονίζει μέσα σας, αν ηχεί σωστά για σας και το μωρό σας, ναι, είναι καλό να την δοκιμάσετε (παρ'όλη την τακτική τρόμου που πρεσβεύει αντιθέτως). Αν και το πρώτο και αποτελεσματικότερο παράθυρο της εκμάθησης τελειώνει γύρω στους 5-6 μήνες, άλλα παράθυρα εκμάθησης είναι ανοικτά σε διαφορετικές ηλικίες κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης ενός παιδιού. Παραδείγματος χάριν, πολλά μωρά είναι & πάλι έτοιμα για την εκμάθηση της τουαλέτα γύρω στην ηλικία των 8-12 μηνών, 18 μηνών ή/και 24 μηνών.

Δεδομένου ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να γνωρίζετε με σιγουριά πότε το μωρό σας θα είναι & πάλι δεκτικό στην εκμάθηση, απ τη στιγμή που είναι μεγαλύτερο από 6 μηνών.Η τρέχουσα καθιερωμένη φιλοσοφία είναι να περιμένουμε μέχρι την ηλικία των 2 ετών ή παραπάνω, υπονοώντας ότι δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που μπορεί ή πρέπει να κάνει ένας γονιός για την εκμάθηση της τουαλέτας μέχρι τότε. Αυτό είναι απολύτως ψεύτικο! Και ενώ είναι αλήθεια ότι πολά δίχρονα αυτο-εκπαιδεύονται, δεν συμβαίνει βεβαίως το ίδιο με όλα τα μωρά. Πολλά δεν αυτο-εκπαιδεύονται καθόλου. Αντίθετα, γονείς και προσωπικό φύλαξης παιδιών βρίσκονται να αλλάζουν πάνες σε παιδιά 4 ακόμα & 5 ετών.

Ένας τρόπος να κοιτάξουμε την IPT μέθοδο είναι ως μια ασφαλής πολιτική ότι το μωρό σας θα κερδίσει τη συνειδητοποίηση και τον έλεγχο των αναγκών του πριν από/ή στην ηλικία 24-30 μηνών. Δεν πρόκειται για διαγωνισμό για το ποιος μπορεί να εκπαιδεύσει το μωρό του στη νεώτερη ηλικία. Περισσότερο, πρόκειται για επικοινωνία, ανταπόκριση και προσωπικές πεποιθήσεις. Είναι μια επιλογή τρόπου ζωής.Εάν το μωρό σας είναι 6 μηνών ή μεγαλύτερο, θα πρέπει να κάνετε μερικές τροποποιήσεις στην παραδοσιακή μέθοδο κατάρτισης νηπίων (IPT). Συνήθως (αλλά όχι πάντα) είναι δυσκολότερο να αρχίσεις με ένα κινούμενο μωρό που «έχει εκπαιδευθεί» να τα κάνει σε μια πάνα ή που φορά πάνες μίας χρήσης και άρα δεν συνδέει το συναίσθημα της υγρασίας με την αποβολή.

* Εάν χρησιμοποιείτε πάνες μίας χρήσης, προσπαθήστε με υφασμάτινες πάνες τουλάχιστον για κάποιες ώρες. Με τις υφασμάτινες πάνες και χωρίς πλαστικό κάλυμα, ξέρετε αμέσως πότε τα κάνει το μωρό σας. Έτσι θα αρχίσετε να μαθαίνετε και να αναγνωρίζετε το συγχρονισμό και τα πατρόν του μωρού (κάθε πόση ώρα, πόσο μετά το φαγητό του, κλπ). Συγχρόνως, μπορείτε να αλλάζετε το μωρό σας μόλις τα κάνει ώστε να μην το "διδάσκετε" να νιώθει άνετα με την υγρασία.

* Σκεφτήτε να χρησιμοποιήσετε εκπαιδευτικά βρακάκια και αργότερα να πάτε σε κανονικά εσώρουχα. Μπορείτε και να ράψετε παντελονάκια & εσώρουχα, χρησιμοποιώντας τα εσώρουχα ιδρώτα (sweat pants στο κείμενο) με λάστιχο στη μέση σαν βασικό πατρόν. Αυτά μπορούν να ανεβοκατεβαίνουν εύκολα σε μια βιασύνη. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε ύφασμα που συμπαθείτε, ανάλογα με τους κλιματολογικούς παράγοντες, τον προϋπολογισμό σας και άλλους σχετικούς παράγοντες.

* Όποτε αυτό είναι εφικτό και βολικό, αφήστε το μωρό σας χωρίς πάνα. Αν και δεν απαιτήται για την IPT να μένουν τα μωρά γυμνά, επιτείνει τη συνειδητοποίηση της αποβολής και επιταχύνει τη διαδικασία εκμάθησης (μερικές φορές εντυπωσιακά!). Βοηθάει τα μωρά να νιώσουν άμεσα τη σχέση αιτίας - αποτελέσματος. Το αμέσως καλύτερο απ το να είναι χωρίς πάνα, είναι τα εκπαιδευτικά βρακάκια ή ακόμα και τα κινέζικα παντελονάκια (split-croch pants). Αυτά έχουν μια σχισμή στον καβάλο, που επιτρέπει στα μωρά να κάτσουν οκλαδόν και να τα κάνουν χωρίς να βραχούν ή λερωθούν.

* Δοκιμάστε να κρατήσετε το μωρό σε διάφορες στάσεις έως ότου βρείτε την πιο άνετη και κατάλληλη για σας και το μωρό. Για τα μικρότερα μωρά, μπορείτε να δοκιμάσετε τις στάσεις αγκαλιάς που χρησιμοποιούνται για να κρατήσουν τα νήπια. Για τα πιό ανεξάρτητα και κινούμενα μωρά, αυτό ίσως να μην λειτουργήσει. Βρήτε ένα μικρό γιο-γιο που να κάθεται άνετα το μωρό σας, εναλλακτικά, μπορείτε είτε να χρησιμοποιήσετε ένα κάθισμα τουαλέτας μικρών παιδιών στη μεγάλη τουαλέτα ειδάλλως να καθίσετε στην τουαλέτα με το παιδί σας.

* Μελετήστε το συγχρονισμό και τα πατρόν αποβολών του μωρού σας σε σχέση με τα γεύματα του και το ξύπνημα από τον ύπνο. Παραδείγματος χάριν, τα περισσότερα μωρά τα κάνουν αμέσως μόλις ξυπνούν το πρωί και μετά από μικρούς υπνάκους. Μετά, μάλλον θα ουρούν κάθε 30 λεπτά, δύο ή τρεις ακόμα φορές & κατόπιν ο χρονισμός μπορεί να αυξηθεί σε μια ώρα προτού ξανακάνουν. Απ την άλλη μεριά, μερικά κατουρούν ακόμα και ανά διαστήματα 15-20 λεπτών για κάποιον καιρό.

* Μελετήστε και μάθετε τη φυσική γλώσσα του σώματος του παιδιού σας σχετικά με την τουαλέτα. Κάθε παιδί έχει ένα σύνολο σημάτων. Μερικά σήματα είναι εξαιρετικά λεπτά και δύσκολο να αναγνωριστούν, ενώ άλλα μπορούν να είναι προφανή κατά οφθαλμοφανή τρόπο.

* Εισάγετε έναν ήχο ή μια λέξη που εσείς και το μωρό σας συνδέετε με την αποβολή. Ο ήχος «sssss» είναι δημοφιλής σε πολλούς πολιτισμούς, ή μπορείτε να προτιμήσετε να πείτε απλά «πι-πι» όταν το μωρό σας τα κάνει ή όταν σκέφτεστε οτι πρέπει να τα κάνει. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον ίδιο ήχο (ή δύο διαφορετικούς αυτούς) για τα τσισα και τα κακάκια.

* Χρησιμοποιήστε τη νοηματική ή οποιοδήποτε σήμα χεριών θέλετε. Αυτό είναι ιδιαίτερα χρήσιμο με τα μωρά που δεν μιλούν ακόμα δεδομένου ότι τους επιτρέπει να επικοινωνήσουν την ανάγκη τους προτού να μπορέσουν να μιλήσουν.

* Μην περιμένετε άμεσα ή ευδιάκριτα αποτελέσματα για αρκετούς μήνες. Δεν υπάρχει κανένα σταθερό χρονικό διάστημα για την κατάρτιση των νηπίων (IPT). Πολλοί γονείς αισθάνονται απογοητευμένοι εάν το μωρό τους δεν φαίνεται να φροντίζει να μένει στεγνό, ξεχνώντας ότι προηγουμένως δίδαξαν το μωρό τους να κατουράει σε μια πάνα. Στα περισσότερα μωρά παίρνει αρκετό χρόνο να το ξεσυνηθίσουν αυτό.

* Χρησιμοποιήστε την πολιτική της ανοικτής-πόρτας αφήνοντας το μωρό σας να συνοδεύσει εσας ή τον μπαμπά (οι πατέρες είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι με τα αγόρια) στην τουαλέτα. Αφήστε το μωρό να σας παρατηρεί ή/και τα άλλα μέλη της οικογένειας να χρησιμοποιούν την τουαλέτα και μιλήστε του για τη χρήση του γιο-γιο ή της τουαλέτας που έχει παιδικό κάθισμα. Η εκμάθηση με το παράδειγμα και την παρατήρηση μπορεί να φανεί χρήσιμη σε πολλούς, απλά μην το κάνετε μεγάλο θέμα. Εάν το παιδί σας είναι περίεργο, θα παρατηρήσει και θα μάθει.

* Να είστε χαλαροί, ευγενής και υπομονετικοί. Δεχτείτε και απολαύστε το ρυθμό εκμάθησης του παιδιού σας. Μην συγκρίνετε ποτέ τα αποτελέσματα του παιδιού σας με άλλου παιδιού με ανταγωνιστικό ή επικριτικό τρόπο. Αποφύγετε οποιαδήποτε και κάθε πίεση, θυμό, τιμωρία και άλλα αρνητικά συναισθήματα, λέξεις, τόνο φωνής ή ενέργειες.

* Εάν αισθάνεστε ότι η αποβολή είναι «αηδιαστική» (όπως συχνά μας φαίνεται στη Δύση το άλλαγμα & καθάρισμα της πάνας), προσπαθείστε να ξεπεράσετε αυτό το συναίσθημα. Αλλιώς εδώ είναι που τα παιδιά μπορούν να πάρουν τον έλεγχο ή να πεισμώνουν, εάν ξέρουν ότι σας ενοχλεί. Στις μη-δυτικές κοινωνίες, οι μητέρες απλά χαμογελούν στα ατυχήματα και καθαρίζουν, χωρίς καμια αρνητική συναισθηματική αντίδραση.

* Να θυμάστε πάντα ότι κάθε παιδί και η κάθε οικογένεια είναι μοναδικά. Χρησιμοποιήστε τη δοκιμή και το λάθος για να βρείτε τι δουλέυει για σας.

* Μερικοί γονείς δεν έχουν κανένα πρόβλημα να βάλουν το μωρό τους να κατουρήσει στο γιο-γιο αλλά δεν συγκεντρώνουν κανένα αποτέλεσμα για τα κακάκια, ή αντίστροφα. Μην ανησυχήστε! Κι αυτό επίσης θα περάσει.

* Ακολουθήστε τη ροή της φυσικής διαδικασίας εκμάθησης του μωρού σας. Ένα κοινό σενάριο για τα μικρά παιδιά είναι να ενημερώνούν αμέσως *μόλις* τα έχουν κάνει στα εσώρουχα ή την πάνα τους. 'Ολο αυτό έιναι μέρος της διαδικασίας μάθησης, και το παιδί σας τελικά θα μάθει να σας ενημερώνει εκ των προτέρων.

* Θα υπάρξουν καλές μέρες και κακές ημέρες, καταπληκτικές επιτυχίες και αναπόφευκτες οπισθοδρομήσεις. Να περιμένετε ένα βήμα πίσω για κάθε τρία βήματα προς τα εμπρός. Τα μικρά παιδιά είναι πολύ πολυάσχολα καθώς αναπτύσουν πολλές νέες δεξιότητες και επιτυγχάνουν άλματα ανάπτυξης, καθώς επίσης και από κάποιες περιστασιακές ταλαιπωρίες, όπως όταν βγάζουν δόντια ή ασθενούν. Πολλά πράγματα (όπως ταξίδια ή επισκέψεις) μπορούν να διακόψουν την εκμάθησή τους σε προσωρινή βάση, αλλά θα επιστρέψουν στο δρόμο τους εάν επιμείνετε εκεί.

* Να περιμένετε κάποια αντίσταση και χαζολόγημα από τα μικρά παιδιά. Παραδείγματος χάρη, όταν περνούν από τη φάση του «όχι» σε όλα, το «όχι» δεν σημαίνει πάντα πραγματικά «όχι». Εν ολίγοις, εάν ρωτάτε το μικρό σας εάν πρέπει να πάει στο γιο-γιο και σας απαντήσει ηχητικά «όχι» αυτή η απάντηση μερικές φορές μπορεί να έχει να κάνει ελάχιστα με την ερώτησή σας. 'Ολο αυτό είναι μέρος του να μάθετε να "διαβάζετε" το παιδί σας και να εξοικειωθήτε με όλες τις μορφές επικοινωνίας.

* Σχετικά με τον έπαινο, κάνετε οποιοσδήποτε σας δείχνει σωστό, κανονικό και φυσικό για σας και το μικρό σας. Εάν αισθάνεστε πως πρέπει να το επαινέσετε, είναι οκ. Εάν δεν πιστεύετε στον έπαινο, απλά δηλώστε ή εξηγήσετε του τι συμβαίνει όταν το μωρό σας τα κάνει στο γιο-γιο.

* Τα αδέρφια μπορούν να είναι μια μεγάλη βοήθεια στην IPT. Μπορούν να διδάξουν με το παράδειγμα, να εμπνεύσουν, να διασκεδάσουν και να βοηθήσουν από πολλές απόψεις. Μερικά παιδιά τα καταφέρνουν καλύτερα στο «διάβασμα» του μικρού τους αδερφού ή αδερφής από τους ενηλίκους.

* Πολλές οικογένειες που έμαθαν για αυτήν την μέθοδο σχετικά αργά, καταλλήγουν να εκπαιδεύουν δύο παιδιά ταυτόχρονα, ένα μωρό και ένα μικρό παιδί, ή ακόμα και δύο μικρά παιδιά. Οι γονείς με δύο μικρά παιδιά μπορούν να χρησιμοποιήσουν IPT και με τα δύο παιδιά αμέσως, εφ' όσον είναι υπομονετικοί & δεν έχουν προσδοκίες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε οποιαδήποτε αρνητικά συναισθήματα ή αντιδράσεις και σέβονται/δέχονται την διαφορετική κλίμακα ανάπτυξής του καθενός.

* Για τους γονείς που αρχίζουν με μωρά που ήδη περπατούν, οποτεδήποτε τα κάνει το μωρό σας στο πάτωμα (ή οπουδήποτε αλλού), του λέτε αυτό που έκανε σαν γεγονος και μετά του λέτε ότι τα τσίσα/κακά πηγαίνουν στο γιο-γιο. Καθαρίστε και, μαζί με το μικρό σας, πηγαίνετε το στο γιο-γιο ή την τουαλέτα. Εξηγήστε του πάλι ότι είναι καλύτερο για τσίσα/κακά να πηγαίνουν στο γιο-γιο. Κάντε το αυτό κάθε φορά που έχει ένα "ατύχημα".

* Εμπιστευθείτε τη διαίσθησή σας, ακούστε τη φωνή μέσα, έχετε την πίστη σε σας, χαλαρώστε
και απολαύστε το.

© 2001-2010 Laurie Boucke

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

Η αλήθεια για τις πάνες μιας χρήσης & την "ετοιμότητα" της εκπαίδευσης τουαλέτας των νηπίων & βρεφών

(μεταφράζω από τα αγγλικά το άρθρο "Squabble Over Potty Training",
της Carol Mell απ το περιοδικό Albuquerque Journal (January 26, 2006),

"Λογομαχία σχετικά με την εκπαίδευση τουαλέτας"

"... Σε μια ήρεμη κοιλάδα κοντά στο Τάος, η συγγραφέας & ψυχολόγος Linda Sonna προκαλεί τον μεγάλο γκουρού των μωρών, τον παθολόγο Barry Brazelton & τους εταιρικούς χορηγούς του σχετικά με το θέμα της εκπαίδευσης τουαλέτας. Η διαφωνία δεν έγγυται στο "εάν" αλλά στο "πότε". Στο νέο της βιβλίο "Early-Start Potty Training," (η πρόωρη έναρξη εκπαίδευσης τουαλέτας) η Sonna, που έχει γράψει αρκετά βιβλία για γονείς με παιδιά κάθε ηλικίας, υποστηρίζει πως οτιδήποτε καθιερωμένο μας έχουν έχουν πει για το πότε πρέπει ν αρχίζει η εκπαίδευση της τουαλέτας είναι ...(βάλτε εδώ όποιο κοσμιτικό επίθετο σας ταιριάζει!), που αποσκοπεί στο να μας κάνει να αγοράζουμε πάνες μιας χρήσης για ένα ακόμα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
"Η έννοια ότι όσο αργότερα γίνεται η εκπαίδευση τόσο το καλύτερο, έχει επιβληθεί από παιδιάτρους που εκπροσωπούν τη βιομηχανία από το 1960", γράφει η Sonna. «Η καθυστέρηση αποτελεί όφελος για την εταιρική κατώτατη γραμμή των πωλήσεων. Η αλήθεια για τη δυνατότητα των νηπίων και των μωρών ώστε να μάθουν να χρησιμοποιούν το γιο-γιο είναι ίσως ένα από τα καλά-κρατημένα μυστικά στην Αμερική.»
Η Sonna μελέτησε την εργασία του Δρ Benjamin Spock που έγραψε τις Βρεφικές Βίβλους της δεκαετίας του '40 και της δεκαετίας του '50 καθώς & εκείνους (παραγωγής pampers) του Brazelton, «ενός καθηγητή του Χάρβαρντ που εξελίχθηκε σε αστέρι της ενημέρωσης.» 
« Ο Spock επαναλάμβανε πως όσο νεώτερα τα παιδιά, τόσο το  καλύτερο, θεωρούσε τους 14 μήνες  ήδη αργά για την εκπαίδευση» λέει η Sonna. «Το 1961 όλα άλλαξαν και Ο Spock άρχισε να παραθέτει τα ρητά του Brazelton. Αυτή ήταν η χρονιά που ο  Brazelton υπέγραψε με την Procter

& Gamble. Βγήκε & είπε ότι ήταν σκληρό να εκπαιδεύονται τα μωρά πολύ νωρίς.». Η Sonna λέει επίσης ότι με την παραγωγή και το μάρκετινγκ των ακόμα μεγαλύτερων μεγεθών πάνας, οι εμπειρογνώμονες αξίωναν ότι ακόμη και 3 , 4 - και 5 χρονών παιδια μπορούν να παραμείνουν ανεκπαίδευτα εάν δεν έχουν καταδείξει εκείνη την «μυστήρια κατάσταση  ετοιμότητας.» «Η γνώση ότι είναι δυνατό να εκπαιδευτούν νωρίς έχει ξαφνικά ξεχαστεί εντελώς» λέει η Sonna. «Τα μωρά γεννιούνται σηματοδοτόντας τις ανάγκες τους, όπως ακριβώς κάνουν όταν είναι πεινασμένα. Για σκεφτείτε το. Το να δώσει σήμα ότι είναι η στιγμή να κάνει την ανάγκη του είναι εργαλείο επιβίωσης για ένα μωρό. Τα βρέφη χρειάζονται να είναι σ ένα ζεστό & στεγνό μέρος με τους άλλους. Εάν ήταν να είναι πάντα βρεμένα, αυτό δε θα συνέβαινε. Εξαρτάται από μας να μάθουμε να διαβάζουμε τα σήματα τους.»
Η Sonna έχει σχεδιάσει ένα σχέδιο για την κατάρτιση των βρεφών από τη γέννηση. Οι γονείς που αναγνωρίζουν τα συνθήματα του μωρού τους, απλά τα κρατούν πάνω από ένα δοχείο, κάνοντας έναν σιγανό ήχο όπως «σςςς, τσςςς» ως σήμα.
    Τα μωρά χωρίς καθόλου πάνες είναι μια πρόκληση, λέει η Sonna, αλλά υιοθετεί μια ευγενέστερη μέθοδο. Για τα περισσότερα βρέφη η ηλικία των 6 έως 12 μηνών είναι ιδανική. Ακόμα κι αν ακούγεται τρελλό, η Sonna είχε αρκετά παραδείγματα.

    «Όταν έγραφα το πρώτο μου βιβλίο για την κατάρτηση τουαλέτας σκέφτηκα πως ακούγεται σκληρό να αρχίζει ένα βρέφος τόσο νωρίς.Μου φαινόταν παράξενη η εκπαίδευση χωρίς καθόλου πάνες, αλλά διάβασα σχετικά και όλα τα κομμάτια μπήκαν στη θέση τους. Στο Μεξικό, υπήρχαν γυναίκες με τα γυμνά μωρά μέσα στα σλινκ τους που ποτέ δεν ήταν βρεγμένα. Το είχα δει & στην Κίνα, επίσης.» Στο Taos άκουσε δυο Ισπανούς γονείς να μιλούν γιαυτό. Κατ΄αυτούς, «σωστός χρονισμός» σήμαινε πως το βρέφος ήταν πλήρως εκπαιδευμένο σε 12 μήνες.
   Έγραψε ένα κεφάλαιο για την πρόωρη κατάρτιση στο πρώτο βιβλίο της το 2002, αλλά οι εκδότες της το έκοψαν . Κανένας δεν θα τολμούσε να βάλει ένα τέτοιο άρθρο σε ένα περιοδικό για μωρά επειδή αυτά δημοσιεύονταν χάρις στη βιομηχανία πανών μίας χρήσης, λέει η Sonna.

Τελικά, η ιδέα της   βρεφικής κατάρτισης χωρίς καθόλου πάνες, αν & αντιμετωπίστηκε από τα  μίντια ως τερατώδης, βρήκε το δρόμο να πει στο κοινό πως η πρώϊμη εκπαίδευση είναι εφικτή. Το παράπονο της Sonna ήταν ότι τα άλλα βιβλία δεν μιλούσαν για την υγιεινή, που αποτελεί τον βασικότερο λόγο για την εκπαίδευση της τουαλέτας.«Εάν ο ηλικιωμένος γονιός σας καθόταν πάνω σε μια βρώμικη πάνα θα σας έπιανε τρόμος»
είπε, "αλλά ο  Brazelton είδε την προθυμία των γονιών να αφήνουν τα μικρά τους να βρέχονται & να λερώνονται για μερικά έξτρα χρόνια ακόμα σαν ένα σημάδι σεβασμού προς το σώμα τους.»
"Εάν τα παιδιά σας έχουν μεγαλώσει πολύ για πάνες και εσείς είστε ακόμα πολύ νέοι, γιατί θα έπρεπε να νιαστήτε;"
    Επειδή οι πάνες είναι το τρίτο κύριο συστατικό των χωματερών της χώρας, λέει η Sonna. Εάν προσθέσετε στους τόνους των μη ανακυκλώσιμων λυμάτων το γεγονός ότι οι πάνες κατασκευάζονται  από τα δέντρα και τις τοξικές χημικές ουσίες, η περιβαλλοντική εικόνα δεν είναι καθόλου όμορφη. Η Sonna έχει φίλους στην Κίνα που λένε ότι εκεί έχει ήδη αρχίσει η προώθηση των πανών μίας χρήσης  & οι συμβουλές προς τους γονείς είναι "να περιμένουν". Αυτό είναι θλιβερή είδηση για  μια χώρα όπου τα ρουχαλάκια των νηπίων & των βρεφών διέθεταν παραδοσιακά ένα απλό άνοιγμα στον καβάλο ωστε να κανουν τα πράγματα απλά. «Ο πλανήτης θα πνίγει στα μη ανακυκλωμένα απόβλητα» λέει η Sonna. Με οκτώ βιβλία μέσα σε πέντε χρόνια, η Sonna αισθάνεται ως αυτά είναι τα δώρα της για τον κόσμο.
    «Για μένα την μικρή, το να τα βάλω με μια εταιρία πολυεκατομμυρίων δολαρίων, τη μεγαλύτερη στον κόσμο, ήταν πολύ τρομακτικό, αλλά εισπράτω μια καταπληκτική ανταπόκριση. Οι πωλήσεις του βιβλίου μου είναι καλές. »

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

Elimination Communication


επικοινωνία της αφόδευσης (EC) είναι η πρακτική του να ακούμε το μωρό μας σχετικά με τις ανάγκες του. Η χρησιμοποίηση της ΕC ενισχύει τη σχέση γονέα/μωρού και την εμπιστοσύνη ότι ο γονέας θα ανταποκριθεί στις ανάγκες του μωρού. Στα μωρά δεν αρέσει να λερώνονται & αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα περισσότερα βρέφη διαμαρτύρονται όταν είναι υγρά ή λερωμένα. Οι γονείς μπορούν να ανταποκριθούν στην ανάγκη του μωρού τοποθετόντας το πάνω από ένα δοχείο όταν καταλαβαίνουν ότι το μωρό τους πρέπει να κάνει την ανάγκη του. Όταν το μωρό κάνει τσισάκια ή κακάκια, ο γονέας κάνει έναν συνθηματικό ήχο, ή λέει μια συνθηματική λέξη που ενισχύει την πράξη και τη συνειδητοποίηση της αφόδευσης.
Η επικοινωνία της αφόδευσης (EC) στα βρέφη άρχισε πρόσφατα να ακούγεται πολύ στις αμερικάνικες ειδήσεις. Εκείνοι από μας που ασκούν την ΕC, και που μπορεί ως τώρα να αισθάνονταν εκκεντρικοί, τώρα θεωρούνται ως επικρατούσα τάση στο εξωτερικό. Άρθρα για την ΕC βρίσκονται σε σημαντικές εφημερίδες & περιοδικά στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Η ΕC έχει αποτελέσει επίσης αντικείμενο ενδιαφέροντος για το People Magazine, The View, The Today Show, Good Morning America, και στους περισσότερους σημαντικούς σταθμούς τηλεοπτικών ειδήσεων. Η Detroit Free Press ήρθε στην ελεύθερη συνέλευση του  Diaper Free Baby του Αν Άρμπορ τον Οκτώβριο, και είχε ένα πραγματικά συμπαθητικό άρθρο στις σελίδες της στις 18 Οκτωβρίου.(...)"
©2006 WhizKidz.biz

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

Πολιτισμοί χωρίς πάνες & "επικοινωνία της αφόδευσης" ( elimination communication (EC))

Έχετε σκεφτεί πώς  εκπαιδεύονταν τα μωρά για την τουαλέτα στις ημέρες πριν από τις πάνες; Ή πώς αυτά εκπαιδεύονται ως σήμερα σε κοινωνίες που δε χρησιμοποιούν πάνες; Υπάρχει μια αυξανόμενη κοινότητα των μητέρων που χρησιμοποιούν την "βρεφική κατάρτηση τουαλέτας" (infant potty training (IPT)) με τα μωρά τους, μια μέθοδο παρόμοια με εκείνην που οι μητέρες σε όλο τον κόσμο χειρίζονται το ζήτημα της αφόδευσης των βρεφών για αιώνες.Η μέθοδος IPT μπορεί να λειτουργήσει τόσο με τα βρέφη όσο & με τα παιδιά που έχουν περπατήσει, προς την κατεύθηνση που είναι κοινά γνωστή ως "εκπαίδευση τουαλέτας". Η ιδανική εποχή για να ξεκινήσουμε είναι μεταξύ της γέννησης  & μέχρι το παιδί να αρχίσει να αποκτά κινητικότητα (δηλαδή τριγύρω στους 6 μήνες). Αλλά μπορούμε επίσης να ξεκινήσουμε και με ένα μεγαλύτερο νήπιο, τροποποιόντας κάποιες απ τις τακτικές αυτές στα μέτρα του.

Δεν υπάρχει κανένας αγγλικός όρος που να περιγράφει κατάλληλα την "βρεφική κατάρτηση τουαλέτας" συνολικά, δεδομένου ότι (α) ένα βρέφος δεν μπορεί να καθίσει στο γιο-γιο και (β) η όλη διαδικασία είναι περισσότερο ομαδική συνεργασία (με το μωρό μας) και εποικοινωνία, παρά πραγματική κατάρτιση. Με άλλα λόγια, η μέθοδος IPT έχει πραγματικά να κάνει με την επικοινωνία και την ανταπόκριση. Έχει λίγα κοινά με αυτό που καλούμε κανονικά «εκπαίδευση.» Η επικοινωνία είναι το κλειδί στη σύνδεση με το μωρό μας για τις ανάγκες του, και μερικοί χρησιμοποιούν τον όρο "επικοινωνία της αφόδευσης" (elimination communication (EC)) για να αναφερθούν στα βρέφη.
Ίσως το πιο μοναδικό χαρακτηριστικό αυτής της μεθόδου είναι ότι οι γονείς ξεκινούν με το μωρό πριν αυτό να μπορεί να καθίσει. Αντί να ξεκινούν την κλασική εκπαίδευση τουαλέτας όταν το παιδί κάνει τα πρώτα του βήματα, οι γονείς μπορούν να σκεφτούν αυτήν την εναλλακτική κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ώστε να ξεκινήσουν στις πρώτες εβδομάδες/ μήνες της ζωής του μωρού τους.

Πάνες? Ή μήπως υπάρχει κι άλλος τρόπος?

Τα βορειοαμερικανικά (& ευρωπαϊκά) μέσα ενημέρωσης και ο λαϊκός πολιτισμός είναι διαποτισμένοι από εικόνες, κείμενα και τη λαϊκή φρόνηση στην αναπόφευκτη χρήση της πάνας στα μωρά. Πραγματικά πολύ λίγη συζήτηση γίνεται για την ανάγκη για κανονικότητα στα μωρά & στα μικρά παιδιά . Αυτή η πολιτιστική αντίληψη υποστηρίζεται συνεχώς από τις διαφημίσεις, από συμβούλους γονέων & συμβουλές υγείας από τους επαγγελματίες όπως οι γιατροί, νοσοκόμες, μαίες και από την καθημερινή συζήτηση μεταξύ των γονέων στα κέντρα απασχόλησης παιδιών, στα παιδικά γήπεδα, και τους παιδικούς σταθμούς. Υπάρχουν αστείες ιστορίες με πάνες, χαριτωμένες ιστορίες για την εκπαίδευση της τουαλέτας, καθώς επίσης και ανέκδοτα για το πώς να αλλάξουν τις πάνες αποτελεσματικότερα. Υπάρχουν μυριάδες προϊόντων που δίνουν στους γονείς μια «επιλογή» στην προσέγγισή τους. Πραγματικά δεν υπάρχει κανένα θέμα για το μωρό σας. Και θεωρήται σχεδόν παράλογος όποιος τολμήσει να σκεφτεί διαφορετικά.

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

Μπουκοτάζ στη Nestle

Αυτή η σελίδα αναφέρεται στο μποϊκοτάρισμα της Nestlé, τους λόγους που το επιβάλλουν και τους διαφορετικούς τρόπους που μπορείτε να το υποστηρίξετε. 
Όπως η UNICEF έχει πει:
Οι «πρακτικές μάρκετινγκ που υπονομεύουν το θηλασμό είναι ενδεχομένως επικίνδυνες οπουδήποτε ακολουθούνται: στον αναπτυσσόμενο κόσμο, το cWho υπολογίζει ότι περίπου 1.5 εκατομμύριο παιδιά πεθαίνουν κάθε έτος επειδή δεν θηλάζονται επαρκώς. Αυτά τα γεγονότα είναι γνωστά.»
Αν και η Nestlé αμφισβητεί τα γεγονότα. 

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Μάγδα Γκέρμπερ



«Ελεύθερο σχολείο» για μωρά


Magda Gerber παιδαγωγός για βρέφη

Παρατηρώντας τα παιδιά κατανοείτε τις ανάγκες τους

Το 1968 η Magda Gerber ειδική παιδαγωγός για βρέφη και πολύ μικρά παιδιά δημιούργησε ένα πιλοτικό πρόγραμμα στο Dubnoff School στην Καλιφόρνια. Ηταν η αρχή ενός επαναστατικού συστήματος προσέγγισης και φροντίδας βρεφών, το λεγόμενο RIE (Resources for Infant Educarers/Προτάσεις για όσους φροντίζουν βρέφη) που εξελίχθηκε σε ένα είδος «ελεύθερου σχολείου» για τις μικρές ηλικίες. Η Μάγδα Γκέρμπερ διηύθυνε για πολλά χρόνια το Κέντρο RIE όπου γονείς και μωρά «δούλευαν» μαζί της, ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, έδωσε σεμινάρια και έγραψε πολλά βιβλία που μέχρι και σήμερα πρωτοστατούν στη «βρεφική» εκπαίδευση.
«Η επιθυμία μου είναι να βοηθήσω τους γονείς και όσους δουλεύουν με μωρά και μικρά παιδιά να τα καταλαβαίνουν καλύτερα. Θα ήθελα να τους ευαισθητοποιήσω έτσι ώστε να βρίσκονται στο ίδιο “μήκος κύματος”. Σε αυτή την ηλικία αναπτύσσεται η εμπιστοσύνη, η αντοχή, η αισιοδοξία. Ο στόχος μου είναι να μάθω στους γονείς να φέρονται στα παιδιά τους με σεβασμό από την ώρα που θα γεννηθούν. Παρατηρώντας τα προσεκτικά θα μπορέσουν να κατανοήσουν τις ανάγκες τους, μοναδικές σε κάθε παιδί. Ενθαρρύνω τους γονείς να χαλαρώσουν και να απολαύσουν τι κάνει το μωρό τους ακόμα και όταν ξαπλώνει ήρεμο στο κρεβάτι του».
Αυτή η γεμάτη σεβασμό προσέγγιση διαφέρει από τις περισσότερες θεωρίες για την ανατροφή των παιδιών επειδή είναι βασισμένη στην απλή πρόταση του να παρατηρεί κανείς το παιδί του.
Σε μια εποχή όπου κυκλοφορούν πολλές απόψεις περί ανατροφής, το σύστημα RIE βασίζεται στη λογική ότι όλα τα παιχνίδια και αντικείμενα που κυκλοφορούν στην αγορά με σκοπό να βοηθήσουν το παιδί (να περπατήσει, να μιλήσει κ.λπ.) δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες του. Στο best seller βιβλίο της Μάγδα Γκέρμπερ «Your self-confident baby. How to encourage your child’s natural abilities from the very start» θα βρείτε πολλές εναλλακτικές ιδέες, όσοι έχετε μωρά ή παιδιά έως 4 ετών. Για όλα όσα μπορεί να σας απασχολήσουν, όπως για παράδειγμα η ηλικία των νευρικών κρίσεων (temper tantrums).
Ακούστε την πρόταση της Γκέρμπερ. «Η νευρική κρίση είναι μια διέξοδος όταν τα αισθήματα του παιδιού έχουν φτάσει στα άκρα για κάποιο λόγο. Κλαίει, χτυπιέται και συνήθως καταλήγει στο πάτωμα. Η κρίση αυτή απλά εκφράζει τις αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα και στο μυαλό ενός μικρού παιδιού και είναι μέρος μιας φυσιολογικής συμπεριφοράς στη συγκεκριμένη ηλικία. Μεγαλώνει, μαθαίνει, αγωνίζεται να προσαρμοστεί σε έναν προκλητικό κόσμο που του προκαλεί σύγχυση. Μου θυμίζει τον μύθο του Ανταίου, γιου της Μητέρας Γης. Ηταν πολύ δυνατός, όχι όμως ανίκητος. Οταν ήρθε αντιμέτωπος με έναν πολεμιστή που τον έριξε κάτω, ο Ανταίος άντλησε δύναμη από τη μητέρα του τη Γη και ξανασηκώθηκε. Οταν βλέπω παιδιά σε αυτή την κατάσταση λέω: “Αυτή είναι η ιστορία του Ανταίου». Εσείς δεν αισθανθήκατε ποτέ ότι θα θέλατε να πέσετε στο πάτωμα και να χτυπηθείτε; Ισως ο κόσμος μας να ήταν καλύτερος εάν όλοι το κάναμε αυτό...».
(από την εφημερίδα "Καθημερινή", 18/07/09)